Wednesday 23 November 2011

Λίστες: Η Χαρά του Βλαμμένου


Στην αρχή, θυμάμαι, ήταν πιο απλά τα πράγματα. Το χαρτζηλίκι δεν επέτρεπε και πολλά-πολλά, ακόμα και όταν δεν έτρωγα κολατσιό στο σχολείο όλη τη βδομάδα για να κάνω οικονομία, αγόραζα ένα δίσκο (κασέτα στη δική μου περίπτωση) κάθε Σάββατο. Βάλε και τα δωράκια Χριστούγεννα-γενέθλια-Αγίου Τάδε, βγάλε την περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών (στις Κυκλάδες δεν έχει δισκάδικα) και μιλάμε για καμιά 50-αριά albums το χρόνο, και όχι όλα εκείνης της χρονιάς αφού έπρεπε να αποκτήσω και τα all-time classics. Έτσι, όταν ερχόταν το τέλος Δεκεμβρίου, ήταν πολύ εύκολο να κάνω λίστα με "τα καλύτερα της χρονιάς". Όχι ότι νοιαζόταν κανείς να δει τη λίστα μου, αλλά λέμε τώρα: Σχεδόν όλα όσα είχα ακούσει ήταν τα καλύτερα.

Αργότερα το πράγμα άρχισε να ζορίζει: Αγόραζα περισσότερους δίσκους, μου γράφανε και οι φίλοι κασέτες (Denon εξηντάρα, έγραφε ο Γ. το "Among The Living" 51 λεπτά και γέμιζε το κενό με δυο κομμάτια Heathen), και το να διαλέξω τα 10, 20, 30 καλύτερα στο τέλος της χρονιάς δυσκόλευε. Και μετά ήρθε η καταστροφή: Άρχισα να γράφω για μουσική σε περιοδικά και να κάνω ραδιόφωνο. Αυτό σήμαινε όσα αγόραζα, συν όσα μου αντιγράφανε για να τα ακούσω, συν όσα μου δίνανε για κριτική, συν τα έξτρα που καβάτζωνα από όσα έρχονταν στο περιοδικό διπλά-τριπλά (ήταν πολύ large τότε οι δισκογραφικές), συν όσα μου στέλνανε για την εκπομπή. Και στο τέλος της χρονιάς βρισκόμουν αντιμέτωπος με ένα βουνό δίσκους. Η δημιουργία της λίστας είχε καταντήσει βασανιστική υπόθεση.

Fast forward στο σήμερα. Σαν γνήσιος βλαμμένος ψυχαναγκαστικός, εξακολουθώ να φτιάχνω λίστες με τα καλύτερα στο τέλος κάθε χρονιάς. Και μάλιστα έχω πλέον να διαλέξω ανάμεσα σε πολύ περισσότερες κυκλοφορίες, αφού το downloading μου δίνει την πολυτέλεια να ακούσω ΤΑ ΠΑΝΤΑ πριν αποφασίσω τι να αγοράσω. Δεν είμαι μόνος, το ξέρω. Τέτοιες μέρες πολλοί φίλοι μου γκρινιάζουν ότι ήρθε η ώρα να αρχίσουν να σκέφτονται τη "Λίστα Με Τα Albums" και δεν ξέρουν τι να βάλουν μέσα, τι να αφήσουν απ' έξω και με ποια αξιολογική σειρά να τα τοποθετήσουν ("τέτοιες μέρες" my ass. Έλα τώρα, παραδέξου το, από τον Απρίλιο έχεις αρχίσει να σκέφτεσαι τη "Λίστα").

Έτσι λοιπόν αποφάσισα να αξιοποιήσω 30 χρόνια αποσταγμένης σοφίας από τη δημιουργία παντελώς άχρηστων λιστών, δημοσιεύοντας έναν απόλυτα ψυχαναγκαστικό "Οδηγό Δημιουργίας Λίστας Με Τα Καλύτερα Albums Της Χρονιάς". Ακολουθούν λοιπόν οι 10 Εντολές:
  1. Αγνόησε τις βλακείες μου ότι σήμερα μπορείς να ακούσεις τα ΠΑΝΤΑ. Ναι, μπορείς, αλλά ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ. Επέλεξε μερικές πολύ συγκεκριμένες πηγές πληροφόρησης που εμπιστεύεσαι (ένα περιοδικό, δύο websites, τρεις φίλους) και άκου τις εισηγήσεις τους κατά τη διάρκεια της χρονιάς, εμπιστεύσου το προσωπικό σου γούστο και κριτήριο, και αυτά αρκούν.
  2. Αποφάσισε από την αρχή τι μπαίνει στη λίστα και τι όχι. Live albums μετράνε; Soundtracks; Albums διασκευών; ΕΡs; Albums που κυκλοφόρησαν το Δεκέμβριο της προηγούμενης χρονιάς και δεν τα άκουσες εγκαίρως; Οι κανόνες δεν είναι οι ίδιοι για όλους, μπορείς να τους προσαρμόσεις όπως θέλεις (εκτός αν η λίστα σου προορίζεται για περιοδικό που έχει τους δικούς του κανόνες), αλλά καθόρισέ τους από την αρχή και ακολούθησέ τους πιστά. No exceptions, no cheating.
  3. Όλη τη χρονιά κράτα κατάλογο με τα albums που άκουσες, σε Excel. Φτιάξε ένα spreadsheet και κατέγραφε εκεί κάθε album που ακούς, μόλις το ακούς, με βαθμολογία. Θα σου γλυτώσει πάρα πολύ χρόνο στο τέλος της χρονιάς.
  4. Όταν προσθέτεις ένα album στο spreadsheet, μην το τοποθετείς απλά κάτω από το προηγούμενο που άκουσες. Βάλτο πάνω από ένα άλλο album που σου άρεσε λιγότερο και κάτω από ένα που σου άρεσε περισσότερο. Ο σκοπός δεν είναι να έχεις μια αυστηρή αξιολογική σειρά από την αρχή, αλλά περισσότερο κάποια γενική ιδέα της αξιολόγησης.
  5. Όταν έρθει η ώρα της δημιουργίας της λίστας με τα Χ καλύτερα albums, ξεκίνα με τα 2X κορυφαία albums του spreadsheet. Αν ας πούμε πρέπει να καταθέσεις 20-άδα, ξεκίνα με 40.
  6. Άκου ξανά τα 40 αυτά albums. Προσεκτικά. Κάνε τυχόν διορθωτικές κινήσεις στην προσωρινή λίστα αξιολόγησης που ήδη έχεις αν ακολούθησες πιστά την Εντολή 4.
  7. Για να είσαι σίγουρος ότι η αξιολογική σειρά σου είναι σωστή, χώρισε τα 40 albums σε 8 πεντάδες και ταξινόμησε κάθε πεντάδα με αξιολογική σειρά. Δεν έχει σημασία πώς θα χωρίσεις τις πεντάδες, μπορεί να είναι αλφαβητικά, μπορεί να είναι ανά ιδίωμα, μπορεί να είναι εντελώς τυχαία. Όπως και να'χει, είναι πολύ πιο εύκολο να αποφασίσεις πού κατατάσσεται το "Premonition 13" ανάμεσα σε 4 άλλα albums, παρά ανάμεσα σε 39. Όταν ολοκληρωθεί αυτό το βήμα, θα έχεις στα χέρια σου 8 πεντάδες με αξιολογική σειρά. Βλέπεις πού πάει αυτό, έτσι;
  8. Πάρε τους 8 πρώτους των πεντάδων και αποφάσισε ποιος είναι ο καλύτερος. Μόλις έβγαλες, με κάθε βεβαιότητα, το Νο. 1 σου.
  9. Στη συνέχεια προχωράς με τον ίδιο τρόπο για να βγάλεις το Νο. 2. ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Δεν επιλέγεις το Νο. 2 της τελικής λίστας μόνο ανάμεσα στα 7 πρώτα των άλλων πεντάδων! Προσθέτεις στους υποψήφιους και το δεύτερο της πεντάδας (τετράδας πλέον) από την οποία επέλεξες πριν το Νο. 1. Η επιλογή γίνεται πάντα ανάμεσα σε 8 albums, τουλάχιστον μέχρι να εξαντληθεί κάποια πεντάδα, ανεβάζοντας αυτό που είναι κάτω από το προηγούμενο επιλεχθέν ώστε να συναγωνιστεί με τα πρώτα στη σειρά των υπόλοιπων 7 subgroups.
  10. Με τον ίδιο τρόπο επιλέγεις το Νο. 3, το Νο. 4 και ούτω καθεξής, μέχρι να συμπληρώσεις την εικοσάδα.

Απλό δεν είναι; Δε χρειάζεται παρά να μην κάνεις τίποτα άλλο στη ζωή σου εκτός από να ακούς μουσική, να ξέρεις Excel, και να σε ανέχονται οι δικοί σου.

1 comment:

  1. Ξέχασες και κάτι άλλο σημαντικό: "μην ξεχάσεις ποτέ στην τελική λίστα [είτε μιλάμε για πεντάδα είτε για 20άδα] να έχεις και ένα άλμπουμ που είτε δεν έχει ακούσει κανένας άλλος [οι Ισλανδοί Anyparktians και οι Ιρανοί Dark Sadri είναι εξαιρετικά παραδείγματα] είτε θεωρείται too mainstream ή too far out για το μέσο στο οποίο δημοσιεύεις τη λίστα σου [πχ ο Billy Idol στο Metal Hammer]. That always concludes the trick!

    Κατά τα άλλα... η ζωή αξίζει για κάτι τέτοιους ψυχαναγκαστικούς οδηγούς!

    ReplyDelete